Jak zawsze podziękowania dla navaja.pl i Jasia.
"Fabryka Narzędzi Chirurgicznych, Weterynaryjnych i Narzędzi Stalowych Ostrych Alfons Mann, Spółka Akcyjna" założona w 1819 roku w Warszawie przez Gustawa Dawida Manna i Jana Rotlingera, była pierwszą fabryką w Królestwie Polskim specjalizującą się w wytwarzaniu narzędzi chirurgicznych i przyrządów ortopedycznych. Niedługo po założeniu spółki Jan Rotlinger zmarł, od tej pory Gustaw Dawid Mann kierował fabryką samodzielnie.
Firma sukcesywnie rozszerzała swoją ofertę, wytwarzając poza narzędziami chirurgicznymi i ortopedycznymi również różnego typu noże, brzytwy i nożyczki. Jeszcze za życia Gustawa D. Manna kierownictwo fabryki przejął jeden z jego synów, Emilian; drugi z synów, Alfons w 1860 roku założył własną fabrykę, którą w późniejszym okresie połączył z firmą ojca (odkupił ją od rodzica).
Trzecie pokolenie Mannów nie było już rzemieślnikami, a kupcami. Alfons Mann miał trzech synów, Gustawa, Aleksandra i Maurycego; najstarszy z nich, Gustaw przejął zakłady Alfonsa Manna po jego śmierci. Z szacunku dla ojca nie zmienił nazwy firmy, pozostawiając znaną markę "Alfons Mann".
Po bezpotomnej śmierci Gustawa Manna prowadzeniem firmy aż do roku 1916 zajęła się jego żona, Władysława Mann. W tym to właśnie roku fabrykę odkupił od niej brat Gustawa, Aleksander wraz ze swoim siostrzeńcem, Edmundem Piaszczyńskim. W tym czasie "Alfons Mann" była fabryką średniej wielkości zatrudniającą kilkunastu wykwalifikowanych pracowników i podobną ilość kadry pomocniczej. Należała do jednej rodziny jako firma w pełni prywatna.
Aleksander Mann był zwolennikiem powiększenia kapitału firmy i dlatego też w 1918 roku utworzono spółkę, do której zaproszono właścicieli dwóch fabryk działających w podobnej branży. Nowa spółka otrzymała nazwę "Zjednoczone Zakłady Mechaniczne Alfons Mann, Jan Żelichowski i Wincenty Sekuracki". Wyposażenie dawnej fabryki "Alfons Mann" przeszło do nowej firmy, natomiast sklep funkcjonował pod marką handlową "Alfons Mann".
W 1920 roku nastąpiła kolejna fuzja - firma handlowa "Alfons Mann" połączyła się ze Zjednoczonymi Zakładami Mechanicznymi", które przestały istnieć. Na przełomie 1020/1921 roku firma miała 16 akcjonariuszy.
W tym okresie zatrudniano w niej około 40 pracowników. W okresie międzywojennym w fabryce wytwarzano, poza dotychczasowym asortymentem również różnego typu szable (wz. 1921/22 - wyłączny producent) oraz kordziki (wz. 1924, wz. 1924/37) i bagnety.
W 1926 roku nazwę firmy zmieniono na "Fabryka Narzędzi Chirurgicznych, Weterynaryjnych i Narzędzi Stalowych Ostrych Alfons Mann, Spółka Akcyjna". Do wybuchu II Wojny Światowej kierował nią Zygmunt Mann (zamordowany w Auschwitz-Birkenau w 1942 roku).
W 1935 roku w fabryce pracowało 80 pracowników, a jej powierzchnia wynosiła 1390 m2. Zakończyła swoją działalność w tym kształcie w 1939 roku.
W 1948 roku fabrykę odbudowano i upaństwowiono. W 1951 roku połączono ją z kilkoma innymi zakładami (Towarzystwem Akcyjnym Zakładów Wyrobów Metalowych pod firmą „Konrad, Jarnuszkiewicz i Spółka”, Fabryką Armatur Miedzianych i Odlewnią „Adolf Witt i Syn”, Centralnymi Warsztatami Napraw Sprzętu Medycznego i "Farel") tworząc Zakłady Wyrobów Metalowych „WZWM FAMED”, które z kolei w 1977 roku przekształciło się w Zjednoczenie Firm „pp. (przedsiębiorstwo państwowe) FARUM”.
Firma ta działa nadal, od 1993 roku pod nazwą Fabryka Aparatury Rentgenowskiej i Urządzeń Medycznych „FARUM” SA.
